На вуліцы Казінца ёсьць невялічкая паркавая зона, якая вуліцай аддзяляецца ад Курасоўшчынскага парку. Але гэта лічыцца адной паркавай зонай. Зараз тут робіць гуляньні сьвят Кастрычніцкі раён Менску. Паркавая зона, ручай і пераробленае вадасховішча спрыяе правядзеньню сьвят, адпачынкаў. А сталася гэта з таго, што тут застаўся будынак - лецішча паноў Ададуравых "Белы летнік" (Белая дача) і навакольны парк.

Пабудаваны гэты будынак быў недзе ў канцы ХІХ ст. У той час гэта быў далёкі загарад, таму ён і стаўся летнікам, а не асноўным месцам пражываньня. А на большае ён і ня цягне.

Cвой сьлед у гісторыі будынак "Белага летніка" пакінуў як шпіталь міласэрнасьці ў вайне Расейскай Імпэрыі з Японіяй у пачатку ХХ ст.

Як сьведчаць архіўныя дакумэнты 1905 - 1906 гг: У Менску першы поезд міласэрнасьці спыніўся недалёка ад летніка Ададурава. Тут быў асьвечаны шпіталь для хворых і параненых у расейска-японскай вайне. Шпіталь у чатырох вёрстах паўднёвей ад Менску, ля самай Лібава-Роменскай чыгункі. Месца высокае, сухое, скрытае сасновым лесам. У будынку прасторныя сьветлыя пакоі для хворых і асобныя памяшканьні для сясьцёр міласэрнасьці й абслугоўваючых дактароў.

У пачатку 90-х гадоў ХХ ст. тут месьціўся фальклёрны клюб, а на зараз тут працягваецца капітальны рамонт будынку й прылеглага парку, са зьменай ляндшафтнага рэльефу.