LiveJournal
МЕНСК
гісторыя па фотаздымках
Галоўная » 2012 Травень 10 » Спяць курганы цёмныя
Падзяліцца:
13:35 Спяць курганы цёмныя | |
Прывітанне ад дрыгавічоў Калісьці тут знаходзіліся дзесяткі старажытных курганоў, сёньня ж захаваліся толькі два. Адзін з іх, што на праспекце імя газэты "Звязда" насупраць дома 32, корпус 1, вядомы шматлікім менчукам. Вышыня кургана - 4 метры, дыяметр -20 метраў. Датуецца ён XI стагоддзем. - Курган належаў дрыгавічам, - распавёў гісторык, дырэктар 26-й школы Алег Жук. - Па адной з версій, тут пахаваны правадыр племені, аб чым сьведчыць вышыня насыпу. Падобны курган вышынёй 3,5 метра знаходзіцца недалёка ад дома №26 на праспекце Любімава. У раёне сквера на праспекце Газэты «Праўда» знойдзена месца, дзе знаходзілася старажытнае паселішча дрыгавічоў, выяўлены абломкі ляпных гліняных гаршкоў, місак, кубкаў, жбанаў, металічныя, шкляныя і касцяныя ўпрыгожаньні, жалезныя і касцяныя прадметы працы, зброі, а таксама рэшткі жылых і гаспадарчых пабудоў. Яшчэ адно паселішча плошчай каля гектара размяшчалася ў раёне сучаснага праспекта Газеты «Праўда», у 400 метрах на поўдзень ад дома № 60, корпус 2, на правым беразе ракі Лошыцы, побач з аўтадарогай Масква - Брэст. У 1986 годзе тут праводзіліся археалагічныя раскопкі, абследавана 400 квадратных метраў плошчы, выяўлены культурны пласт таўшчынёй да паўметра, знойдзены рэшткі 9 зсечаных жылых будынкаў, печаў, фрагменты амфар, гліняны посуд, жалезныя нажы, цвікі, шыла, ключ, упрыгожваньні з каляровых мэталаў. Датуецца паселішча X-XIII стагоддзямі. А месца размяшчэння трэцяга паселішча знойдзена ў раёне праспекта Любімава, у 50 метрах ад вёскі Дворышча. Страшылкі Ёсць у Маскоўскага раёна і свае легенды. Адну з іх нам пераказаў краязнаўца Генадзь Кокараў, настаўнік працы школы № 181. У раёне вуліцы Бялецкага побач з могілкамі захаваўся падмурак капліцы. Пабудаваў яе мясцовы памешчык, у якога памерла юная прыгажуня дачка. Было гэта яшчэ да Першай сусветнай вайны. Няўцешны бацька забальзамаваў цела дачкі, змясьціў яго ў шкляную труну, якую ўсталяваў у капліцы. Памятаеце, як у Пушкіна: "И в хрустальном гробе том спит царевна вечным сном…»? Вось толькі далей падзеі развіваліся зусім не па казачным сцэнары. Грымнула Кастрычніцкая рэвалюцыя. Пачалася барацьба супраць рэлігіі. Бязбожнікі камсамольцы разрабавалі капліцу, а мумію дзяўчыны прывязалі да шаста і па начах палохалі ёю мясцовых сялян. Потым паставілі шэст з целам няшчаснай на скрыжаваньні дарог і пад страхам сьмерці забаранілі мясцовым яго чапаць. І вось сьніцца аднаму мужыку нябожчык памешчык, які слёзна просіць пахаваць яго дачку па-хрысьціянску. Трасучыся ад страху, селянін выканаў просьбу пана. Што здарылася з вандаламі, гісторыя замоўчвае, але наўрад ці жыццё іх была шчаслівым ... - Гэтую гісторыю распавяла бабулька - сястра таго самага мужыка, калі мы са школьнікамі хадзілі па навакольлях раёна і збіралі лягенды, - растлумачыў Генадзь Эдуардавіч. - Капліцу ж мясцовыя разабралі на цэглу. Цяпер непадалёк будуецца новая царква. Мы папрасілі святара захаваць падмурак капліцы. Хочам разам з хлопцамі яго адкапаць і разбіць там кветнік. Рыла ня выйшла Распавёў краязнаўца яшчэ адну гісторыю. Вёска Дружба, што размешчана паміж Брылевічамі і Студэнцкай вёскай і цяпер забудоўваецца шматпавярхоўкамі, да 1963 года насіла назву Рылаўшчына. Савецкія чыноўнікі палічылі яго немілагучным. - Хоць сьвіное рыла тут ні пры чым. Рыла - гэта мянушка аднаго з мясцовых землеўладальнікаў, якія жылі ў старадаўнія часы, - кажа Генадзь Кокараў. - Вось так з-за няведаньня гісторыі арыгінальную назву замянілі безаблічным Дружба. | |
|
| |
Падзяліцца:
| Усяго каментароў: 0 | |